เพื่อนเสริมสร้างชีวิต (Peer support providers)

คนที่มีประสบการณ์กับโรคจิตเวชแต่ละคน แม้ป่วยด้วยโรคเดียวกัน มีบางอาการในกลุ่มเดียวกัน ถึงกระนั้น แต่ละคนก็มีประสบการณ์ต่างกัน

ฉะนั้น เส้นทางคืนสู่สุขภาวะของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกันทีเดียว หลักการอาจนำมาประยุกต์ใช้ได้ แต่จะเลียนแบบกันนั้น ไม่น่าเป็นผลดี เนื่องจากสถานการณ์ชีวิต สังคมแวดล้อม สิ่งแวดล้อมกายภาพของแต่ละคนก็ต่าง ๆ กัน ในแง่หนึ่ง การเดินทางบนเส้นทางโรคจิตเวชจึงต้องทำด้วยตนเอง ค้นหาเส้นทางของตนเอง บางครั้งความโดดเดี่ยวจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงได้ยาก

เพื่อนเสริมสร้างชีวิตของผู้ป่วยจิตเวช เป็นผู้ที่เคยมีประสบการณ์ตรงกับโรคจิตเวช ได้เดินในเส้นทางการคืนสู่สุขภาวะมาระยะหนึ่งแล้ว ได้เรียนรู้ข้อเท็จจริงต่าง ๆ เกี่ยวกับประสบการณ์กับโรคและเส้นทางคืนสู่สุขภาวะนี้ด้วยตนเอง ได้รับการฝึกอบรมวิธีการนำประสบการณ์ที่ผ่านพบ มาแบ่งปัน ในยามที่เดินเคียงข้างผู้ร่วมทางสายจิตเวช ด้วยความเคารพในตัวตนและประสบการณ์ของเขา รับฟัง ไม่ตัดสิน จริงใจ จริงจัง รอจังหวะก้าวของเขา เชื่อมโยงโดยไม่ครอบงำ ร่วมวางแผนและร่วมรับรู้ประสบการณ์ที่เขาผ่านพบซึ่งปั้นแต่งวัฒนธรรมและโลกทัศน์ของเขา ประคองความหวังไว้ในยามที่เขาหมดหวังในตนเอง พร้อมกันนั้นก็แสวงหาขอบเขตที่เหมาะสมระหว่างกัน

เพื่อนเสริมสร้างชีวิต อาจเป็นกระบวนกรในการเรียนรู้เป็นกลุ่ม ทำงานกับคนแต่ละคน เป็นคนจัดกิจกรรมเพื่อการเรียนรู้ ทำงานเต็มเวลา หรืออาสาสมัคร ในองค์กรสาธารณสุข หรือในองค์ภาคประชาสังคม